Het wolvenspoor – Schoonloo

De wolf wordt steeds weer gesignaleerd, zelfs afgelopen week kwam er weer een bericht naar buiten dat er één gezien is bij Putten. Toen ik deze wandeling op de website van Staatsbosbeheer zag dacht ik, dit moet hem zijn deze week.

De navigatie zegt dat wij rechts moeten parkeren, de parkeerplaats ligt al eerder aan de linkerkant. Als wij het grote bord wolvenspoor zien weten wij dat dit de goede plek is. Met een kleine waarschuwing dat de route erg nat is en laarzen nodig zijn, lopen wij eigenwijs op onze wandelschoenen de bevroren paden tegemoet.

Dit keer geen gekleurde paaltjes waar wij naar moeten zoeken maar wolvenpoten zoals op het bord te zien is hierboven. Het eerste stuk gaat langs en over het weiland. Daarna kom je in het bos. Hier begint het voor mijn gevoel pas echt. Op een heel smal pad loop je dwars door het bos.

Het pad kronkelt zoals een wolf door het bos zou sluipen. Het is hier werkelijk prachtig. De bomen zijn hoog, de zon schijnt. Fantastische omstandigheden. Hier liggen een paar reuzenbomen omver geblazen, alsof het niks is. Wij vervolgen onze weg en de boomsoort veranderd.

Luisteren is iets wat je hier tussen de bomen ook even moet doen, sta stil en hoor de bomen kraken. Prachtig geluid.

Als wij uit het bos lopen komen wij ineens in een heel ander landschap. Op dit heidegebied staat een enkele boom, ligt een mooi bevroren ven. De wind is hier snijdend koud. De koeien die volgens de waarschuwingsborden in dit gebied lopen zijn niet te bekennen.

Echt typisch Peter, even kijken hoe ver hij kan lopen. Natuurlijk komt hij terug met één natte voet. Het is wel erg verleidelijk om op het ijs te stappen. Maar verder op was het echt nog te dun.

Nadat wij ons hier hebben vermaakt lopen wij toch maar via het aangegeven pad verder richting een leuk deel van de route, de planken. Veel bredere planken dat dan een paar weken geleden in Dwingeloo.

Hierna volgt er een uitdaging, wij hebben echt geluk dat het bevroren is. Hier moet het een grote blubbertoestand zijn tijdens de dooi. Er is zelfs een stuk route ondergelopen, wij komen wel weer een wolvenpoot op het spoor dus het komt weer goed. En het is hier heel erg mooi. Juist omdat het ondergelopen én bevroren is.

Super mooi ijs! Zo zie ik het graag. Ik heb eigenlijk heel erg zin om te schaatsen. Het voorjaar moet nog maar even wachten. Ik snak ook naar zon, maar natuurijs…. Yes, please!

Na deze uitdaging volgt er nog één voordat wij weer bij de auto aankomen.

Aangezien Peter toch graag het ijs uitprobeert laat ik hem met liefde voorgaan. En het is gelukt. Als dit water is is het wel erg onhandig, mits je laarzen aan hebt natuurlijk. Dan moet het vast kunnen, maar ideaal lijkt het mij niet.

Achter deze omgevallen boom is de route volbracht. Een heerlijk rondje door een gebied wat voor mij nog onbekend was. En dat maar 20 minuten rijden is vanaf ons huis.

Wat voor wandelroute loop jij graag?

Tot snel!

Jeanine.